ზარმაცებმა დაიწყეს ლექსების წერა. წამოწვებიან დივანზე, ამთქნარებენ, მუცელს იფხანენ, არ იციან, რა აკეთონ და ზუსტად ამ დროს თავპირისმტვრევით მოფრინავს მუზა. ცერათითზე ჩამოჯდება ან მუხლისთავზე, მოუღიტინებს ზარმაცს და ისიც გახალისდება. ლექსის წერა უქნარასთვის ხომ ის საქმეა, არასდროს რომ არ დაეზარება.