პიესა ეხება თამბაქოს ქარხნის დირექტორის მკვლელობის რეალურ ისტორიას, რომელიც ავტორმა გადააქცია სცენურ ნარატივად. ტექსტი ეფუძნება თავად დირექტორის დღიურს და ასახავს სოციალურ უთანასწორობას, იმ გარემოს, რომელიც ადამიანებს უბიძგებს ტრაგიკული გადაწყვეტილებების მიღებისკენ. პიესა „მამა, ნათლია და ვიღაც კაცი“ შექმნილია იმ თეატრალური სივრცისთვის, რომელიც ოდესღაც თამბაქოს ქარხნის ტერიტორია იყო — ქარხანა, რომლის დირექტორის ტრაგიკული მკვლელობაც პიესის შთაგონებად იქცა. ავტორი ამ რეალურ ისტორიას არ უყურებს როგორც მხოლოდ პირად მოგონებას, არამედ ცდილობს დაგვანახოს — 90-იანი წლების უთანასწორობის, გაჭირვებისა და ადამიანური ღირსების დაკარგვის ტკივილი და მსგავსება დღევანდელობასთან.