ჩემი „მსოფლიო ისტორიის“ მეორე ნაწილის პირველი რვეული, ისე როგორც პირველი ნაწილიც, უმთავრესად სკოლებისთვის არის გამიზნული, მაგრამ ამასთანავე, მე სხვა მიზანიც მქონდა: მინდოდა, „საბერძნეთის ისტორია“ საკითხავ წიგნადაც გამომდგარიყო. ეს გარემოება, რა თქმა უნდა, მოთხრობის წესსა და ხასიათს თავისებურ ელფერს მისცემდა, რაც სკოლის სახელმძღვანელოსთვის უთუოდ შეუფერებლად უნდა ჩაითვალოს, მაგრამ ეს არც იმდენად დიდ ნაკლად მიმაჩნდა, რომ ამის თავიდან ასაცილებლად ჩემი მიზნის უარყოფა ამერჩია და წმინდა სახელმძღვანელოს დამუშავება დამეწყო.
 მეორეს მხრივ, საბერძნეთის ისტორიას თანამედროვე რუსული სკოლის პროგრამაში თავისებური ალაგი უჭირავს. მსოფლიო ისტორიის შესწავლა ამით იწყება და ამითვე მთავრდება. ამიტომ ჩვეულებრივ მას ორ კონცენტრად* ყოფენ და თითოეული კონცენტრის შესაფერ სახელმძღვანელოს ცალკე ამუშავებენ. ჩემის მხრივ, „საბერძნეთის ისტორიით“ სარგებლობა ორივე კონცენტრის შესწავლის დროს შეიძლება. გამოცდილი მასწავლებელი ადვილად გამოარკვევს პირველი კონცენტრის შესწავლის დროს თუ რა უნდა დატოვოს უყურადღებოდ, და განსაკუთრებული გულისყური რას უნდა მიაპყროს.