ამ ზღაპრების ავტორი არისტოკრატი ბაბუისა და მისი ზანგი მონის, მარი - სეზეტ დიუმას შვილიშვილია. როდესაც მამამისი, ალექსანდრე დავი დე ლა პაიეტრი დაქორწინდა, უარი თქვა გვარზე, მარკიზის წოდებაზე და გახდა გენერალი დიუმა. იგი ბევრ ბრძოლაში მონაწილეობდა. ერთხელაც ტყვედ ჩავარდა, მოწამლეს და მძიმედ დაავადებული დაბრუნდა შინ. 1806 წელს გენერალი დიუმა გარდაიცვალა და უსახსროდ დატოვა ცოლი და ორი შვილი - მათ შორის მომავალი მწერალი ალექსანდრე დიუმა, რომელიც მაშინ სამი წლის იყო. ალექსანდრე დიუმა იძულებული გახდა, თავის სარჩენად 14 წლის ასაკში დაეწყო მუშაობა, თავიდან სანოტარო კანტორაში, შემდეგ ბიბლიოთეკარად ორლეანის ჰერცოგთან. 17 წლიდან მან დაიწყო პიესების წერა, რამაც სახელი გაუთქვა. ხოლო კიდევ 17 წლის შემდეგ დაიწყო რომანების წერა და ნაწილ-ნაწილ გამოქვეყნება ჟურნალებში. ალექსანდრე დიუმამ ბევრ ქვეყანაში იმოგზაურა. მან საქართველოც მოინახულა და თავისი შთაბეჭდილებები გამოსცა წიგნად სახელწოდებით „მოგზაურობა კავკასიაში“. ალექსანდრე დიუმას ორი შვილი შეეძინა. მათ შორის ერთი, ალექსანდრე დიუმა-შვილი, ცნობილი მწერალი გახდა. ალექსანდრე დიუმა - მამა გარდაიცვალა 1870 წელს. მსოფლიოს ყველა ქვეყანაში დღემდე გამუდმებით გამოსცემენ მის რომანებს, რომელთაგან განსაკუთრებით ცნობილია „სამი მუშკეტერი“, „გრაფი მონტე - კრისტო“, „შავი ტიტა“.