ამ კრებულით გრიგოლ რობაქიძე წარდგება ქართველი მკითხველის წინაშე იმ მართალი, გულწრფელი სიტყვით, როგორიც მხოლოდ ეპისტოლურ ჟანრს ახასიათებს. წიგნში შესულია 16 1962 წლის 18 ნოემბრის ჩათვლით. 19 ნოემბერს მწერალი უკვე გარდაცვლილია. ადრესატთან გაგზავნილი 303 წერილი – 1910 წლიდან. ამ წერილებში ჩანს გრიგოლ რობაქიძის არა მხოლოდ ცხოვრებისეული გზა, არამედ, თუ შეიძლება ასე ითქვას, სულის ბიოგრაფიაც. მათი მეშვეობით ვეზიარებით მოვლენების მწერლისეულ ჭვრეტას. მისი წერილები დაგვიანებით მოვიდა ქართველ მკითხველამდე, მაგრამ, როგორც თვითონ იტყოდა, „მარადისობისთვის ამას რა მნიშვნელობა აქვს“.